Ο Φραξιάς, όπως αποκαλούν οι ντόπιοι το δάσος που βρίσκεται λίγο έξω από τον οικισμό Λεσίνι και αποτελεί μέρος του Εθνικού Πάρκου Λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου - Αιτωλικού, είναι απομεινάρι των εκτεταμένων άλλοτε παραποτάμιων δασών που κάλυπταν την περιοχή του Αχελώου. Στο παρελθόν, η έκταση του δάσους ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη και αποτελούσε τμήμα της βαλτώδους περιοχής που ήταν γνωστή ως λίμνη Κυνίας η Γκινιάς και καταλάμβανε 80.000 στρέμματα περίπου. Το 1930, το Ελληνικό Δημόσιο παραχώρησε τα δικαιώματα αποξήρανσης και εκχέρσωσης της ελώδους έκτασης και του δάσους για γεωργική εκμετάλλευση στον βιομήχανο Επαμεινώνδα Χαριλάου, ο οποίος με τη σειρά του τα μεταβίβασε το 1932 στη Γεωργική Εταιρεία Λεσινίου. Το 1955 το δάσος περιήλθε εκ νέου στο δημόσιο και το 1959 συστάθηκε ο Κρατικός Οργανισμός Λεσινίου για την αξιοποίησή του.

Σήμερα, το δάσος του φράξου εκτείνεται ενιαίο σε 350.000 στρέμματα και το συνθέτουν νερόφραξοι που οργανώνουν, μαζί με φτελιές, ιτιές, λεύκες, πικροδάφνες και πλήθος αναρριχώμενων, ένα περιβάλλον ξεχωριστής ομορφιάς και μεγάλης οικολογικής αξίας. Εξίσου σημαντική είναι και η αξία του ως τόπος αναψυχής.

• Το δάσος αποτελεί τμήμα του Εθνικού Πάρκου Λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου-Αιτωλικού, κάτω ρου και εκβολών ποταμών Αχελώου και Εύηνου και νήσων Εχινάδων, το οποίο θεσμοθετήθηκε το 2006 με συνολική έκταση 616.000 στρέμματα. Η γειτονική λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου εντάχθηκε το 1974 στους Υγροτόπους Διεθνούς Σημασίας της Σύμβασης Ραμσάρ.
• Το δάσος του Λεσινίου εντάσσεται στο Ευρωπαϊκό Οικολογικό Δίκτυο Natura 2000 ως μέρος της Ειδικής Ζώνης Διατήρησης «Δέλτα Αχελώου, Λιμνοθάλασσες Μεσολογγίου-Αιτωλικού, Εκβολές Εύηνου, Νήσοι Εχινάδες, Νήσος Πεταλάς».
• Η περιοχή «Λιμνοθάλασσες Μεσολογγίου και Αιτωλικού, δέλτα Αχελώου και Εκβολές Ευήνου» έχει ενταχθεί στο δίκτυο Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά και τη Βιοποικιλότητα (IBAs - Important Bird and Biodiversity Areas).
• Το Δάσος Λεσινίου είναι ένα από 69 Διατηρητέα Μνημεία της Φύσης στην Ελλάδα, ενώ έχει χαρακτηριστεί και ως Βιογενετικό Απόθεμα από το Συμβούλιο της Ευρώπης.

Αρμόδιος για την προστασία και διαχείριση της προστατευόμενης περιοχής είναι ο ΟΦΥΠΕΚΑ/Μονάδα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Υγροτόπων Μεσολογγίου - Αιτωλικού και Προστατευόμενων Περιοχών Δυτικής Στερεάς Ελλάδας.

Ο νερόφραξος κυριαρχεί στη σύνθεση του δάσους και ανήκει στα σκληρόξυλα είδη που σχηματίζουν παραποτάμια, αζωνικά δάση. Τα δάση αυτά αναπτύσσονται σε απόσταση από τις όχθες ποταμών και λιμνών και σε εδάφη με κυμαινόμενη στάθμη υπόγειων υδάτων. Εμφανίζουν υψηλή παραγωγικότητα, παρότι τα εδάφη που τα φιλοξενούν είναι σχετικά άγονα.

Κυρίαρχος στο δάσος το Λεσινίου είναι ο νερόφραξος, είδος με ευρεία κατανομή από την Ιβηρική χερσόνησο έως και το Πακιστάν. Χρησιμοποιείται παραδοσιακά για το ξύλο του, αλλά και ως καλλωπιστικό δέντρο σε πάρκα και κήπους. Σημαντική απειλή αποτελεί η προσβολή του από ένα παθογόνο είδος μύκητα, που προκαλεί αποχρωματισμό του ξύλου και νέκρωση του δέντρου. Άλλα χαρακτηριστικά είδη στο δάσος είναι η πικροδάφνη, η φτελιά, η λευκή ιτιά, η ασημόλευκα και αναρριχώμενα όπως ο κισσός, η περικοκλάδα, η κληματίδα και το σμιλάγγι που τυλίγονται στα πανύψηλα δέντρα σχηματίζοντας πυκνές γαλαρίες. Τα ρυάκια του δάσους φιλοξενούν στις όχθες τους βούρλα, ψαθιά και κατακίτρινες ίριδες.

Το δάσος είναι από τα σημαντικότερα ενδιαιτήματα της περιοχής για θηλαστικά, πουλιά, αμφίβια, ερπετά και κυρίως έντομα, καθώς φιλοξενεί μεγάλη ποικιλία ειδών. Η βίδρα, από τα πιο απειλούμενα θηλαστικά στην Ευρώπη και δείκτης καθαρών νερών, ζει στα ποτάμια, τα ρυάκια και τα κανάλια του Εθνικού Πάρκου και αγαπά ιδιαίτερα το δάσος του φράξου, αλλά και το γειτονικό Βαλτί. Στον Φραξιά φωλιάζουν πολλές υφάντρες που φτιάχνουν τις ιδιαίτερες φωλιές τους με χνούδι από ψαθιά, καλάμια, βούρλα ή ιτιές, σαν σακούλες κρεμασμένες στις άκρες λεπτών κλαδιών πάνω από το ρυάκι που διασχίζει το δάσος.

Η ευρύτερη περιοχή του Εθνικού Πάρκου φιλοξενεί 15 είδη θηλαστικών, 7 είδη αμφίβιων, 28 είδη ερπετών, μεταξύ των οποίων τη θαλάσσια χελώνα Caretta caretta και όλες τις χελώνες που απαντούν στην Ελλάδα. Τα πουλιά ξεπερνούν τα 290 είδη, εκ των οποίων τουλάχιστον τα 70 είναι σπάνια και απειλούμενα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ενώ τα 66 είδη ψαριών καθιστούν το Μεσολόγγι πλούσιο και διάσημο ψαρότοπο.

Η λαθροθηρία, η παράνομη υλοτομία, η βόσκηση, η επέκταση των γειτονικών γεωργικών καλλιεργειών και η άσκηση εντατικής γεωργίας, οι πυρκαγιές, η πλημμελής φύλαξη και η ανεξέλεγκτη προσπέλαση, αποτελούν τις κύριες απειλές για το δάσος του φράξου στο Λεσίνι.

Πριν από την επίσκεψη σας, μην παραλείψετε να διαβάσετε τις οδηγίες που αναγράφονται στους Κανόνες Καλής Συμπεριφοράς της παρούσας εφαρμογής.

Χρήσιμοι σύνδεσμοι - Στοιχεία επικοινωνίας:

• Πυροσβεστικό Σώμα Ελλάδας: 199
• Υπηρεσία Επικοινωνιών Εκτάκτου Ανάγκης: 112
• Δασαρχείο Μεσολογγίου: 26310 28878
• Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδας
• ΟΦΥΠΕΚΑ/Μονάδα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου - Αιτωλικού και Προστατευόμενων Περιοχών Δυτικής Στερεάς Ελλάδας